wtorek, 28 kwietnia 2020

3 Tematy: 1) Certyfikowanie zestawów komputerowych. 2) Recykling w elektronice. 3) Zasady gospodarowania odpadami.

Przedmiot: Urządzenia techniki komputerowej


I. Przeczytaj:

Oznakowanie CE zestawów komputerowych.

Skrót CE pochodzi od francuskich słów Conformité Européenne, co na język polski można przetłumaczyć: zgodny z dyrektywami UE.

Oznakowanie CE w ramach Unii Europejskiej jest obowiązkowe od roku 1992 dla komputerów, drukarek i niemal wszystkich urządzeń elektrycznych i elektronicznych.

Znak CE nie jest związany z jakością produktu i nie można go porównywać z innymi symbolami występującymi na urządzeniach techniki komputerowej, takimi jak np. Energy Star lub TCO.





Każdy wprowadzany do obrotu lub oddawany do użytku wyrób elektryczny musi spełniać postanowienia odpowiednich Dyrektyw, a więc musi zostać oznakowany znakiem CE.
W celu poprawnego spełnienia wymagań, Komisja Europejska opracowała tzw. Systemy Oceny Zgodności. Wskazują one wymagania, jakie muszą zostać spełnione, aby poprawnie wprowadzać wyroby do obrotu. Zwieńczeniem procesu oceny zgodności jest oznakowanie produktu znakiem CE i wystawienie deklaracji zgodności dla wyrobu.

Certyfikacja CE - to proces oceny zgodności parametrów produktu z wymogami określonymi w unijnych dyrektywach Nowego Podejścia. Przejście tego procesu jest niezbędne, aby wyrób mógł uzyskać znak CE.
Procedura uzyskania oznakowania zestawu komputerowego składa się z trzech etapów:

Podczas dokonywania oceny zgodności z zasadniczymi wymaganiami wyrób może być poddawany:
1) badaniom przez:
a) producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela, jeżeli nie jest wymagane przeprowadzenie badań przez laboratorium niezależne od dostawcy i odbiorcy, 
b) notyfikowane laboratorium, jeżeli jest wymagane przeprowadzenie badań przez laboratorium niezależne od dostawcy i odbiorcy; 
2) sprawdzeniu zgodności z zasadniczymi wymaganiami - przez notyfikowaną jednostkę kontrolującą; 
3) certyfikacji - przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą. 

Tak więc sama deklaracja zgodności wystawiana jest przez składającego komputer na jego własną odpowiedzialność, jeśli "składak" spełni wymogi określone w rozporządzeniu. Brak tu wymogu przeprowadzania badań laboratoryjnych. 

Następnie notyfikowana jednostka certyfikująca dokonuje oceny zgodności (tzn. sprawdza poprawność deklaracji) co stanowi podstawę do wydania producentowi pozwolenia na oznakowanie CE dla produktu. Postępowanie przed tą jednostką jest płatne, wiąże się bowiem z obowiązkiem przeprowadzenia koniecznych badań.

Każdy komputer wprowadzony do obrotu musi przejść powyższą procedurę a więc przejść proces oceny zgodności i otrzymać oznakowanie CE.

Określenie „certyfikat CE” to nazwa, którą potocznie określa się deklarację zgodności wystawianą przez producenta wyrobu. „Certyfikat CE” nie jest pojęciem stosowanym w formalnym postępowaniu.


Recykling w elektronice.

Z dniem 11 września 2015 roku weszła w życie ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, zgodnie z którą nie wolno wyrzucać elektroodpadów do zwykłego śmietnika. Nieznajomość tego przypisu nie chroni przed wymiarem sprawiedliwości i za niedostosowanie się do tej ustawy grozi kara grzywny 5000 zł. Na sprzętach elektronicznych i elektrycznych producenci umieszczają zresztą przekreślony znak kosza na śmieci.

Co zrobić ze zużytym sprzętem? Należy oddać go do punktu zajmującego się odbiorem zużytego sprzętu.

Pamiętajcie, że profesjonalna firma, której zadaniem jest recykling sprzętu elektronicznego i utylizacja sprzętu komputerowego posiada odpowiednie certyfikaty potwierdzające posiadane umiejętności. Posiada pozwolenia takie jak: oświadczenie o wpisie do ewidencji, pozwolenie Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, decyzję w sprawie wydania zezwolenia na transport odpadów, decyzję pozwolenia na wytwarzanie oraz zbieranie i przetwarzanie odpadów, zaświadczenie o numerze NIP i zaświadczenie o numerze REGON.

A co można odzyskać z eletrośmieci?

"Puls Biznesu" wymienia aż 17 pierwiastków, które wykorzystuje się w elektronice. Wśród nich 15 to tak zwana grupa lantanowców (antan, cer, prazeodym, neodym, promet, samar, europ, gadolin, terb, dysproz, holm, erb, tul, iterb i lutet). Wbrew pozorom nie są tak rzadkie, ale ich wydobycie jest bardzo mało opłacalne. Znacznie taniej jest odzyskiwać je ze zużytego sprzętu. 
W Japonii w ramach społecznej kampanii zebrano pond 750 tys. starych telefonów komórkowych. Dzięki recyklingowi udało się odzyskać z nich około 22 kg złota, 79 kg srebra, 2 kg palladu i ponad 5 ton miedzi. 


Zasady gospodarowania odpadami.



W ustawie tej określono, że odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.

Zgodnie z w/w ustawą na producencie sprzętu będzie spoczywała odpowiedzialność za gospodarowanie odpadami, które generowane są z produktów wprowadzanych przez niego na rynek. Nie ma przy tym znaczenia, czy zadania te będą realizowane samodzielnie, czy za pośrednictwem podmiotów zajmujących się odzyskiem elektroodpadów.

Ustawa wprowadziła również przepisy zobowiązujące sprzedawców detalicznych prowadzących działalność w sklepach o powierzchni handlowej przekraczającej 400 mkw. do nieodpłatnego przyjęcia zużytego sprzętu, jeżeli żaden z jego wymiarów nie przekracza 25 centymetrów. Ponadto dostawcy dostarczający konsumentowi nowy sprzęt elektryczny i elektroniczny zobowiązani są do nieodpłatnego odbioru starych i zużytych urządzeń, pod warunkiem, że spełniają one tę samą funkcję gospodarczą.

Od 01 stycznia 2020 r. powstała baza danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (w skrócie: BDO)

Obowiązek wpisu do Rejestru BDO oraz prowadzenia w nim ewidencji i sprawozdawczości odpadów dotyczy przedsiębiorców, którzy:
  1. wytwarzają odpady oraz prowadzą ewidencję tych odpadów,
  2. wprowadzają na terytorium kraju produkty w opakowaniach, opony, oleje smarowe, pojazdy, baterie lub akumulatory, sprzęt elektryczny i elektroniczny,
  3. produkują lub importują opakowania albo kupują je w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowych (od firm unijnych).

Elektroodpady, czyli Zużyty Sprzęt Elektryczny i Elektroniczny (ZSEE), to zużyte lub zepsute urządzenia, których prawidłowe działanie jest uzależnione od prądu elektrycznego, baterii lub od obecności pól elektromagnetycznych. - wg. ustawy o odpadach, klasyfikowane są one jako odpady niebezpieczne i oznaczone symbolem przekreślonego kosza na śmieci
Elektrośmieci zawierają wiele szkodliwych substancji, zatem zmieszane z innymi odpadami na składowisku czy porzucone na dzikich wysypiskach, niszczejąc uwalniają toksyczne związki do gleby, a następnie do wód i łańcuchów pokarmowych organizmów żywych.



II. Odpowiedz pisemnie (np. w zeszycie przedmiotowym) na pytania:

1) Co oznacza skrót CE (jako znak na sprzęcie elektronicznym)?

2) Co oznacza przekreślony znak kosza na śmieci umieszczony na sprzęcie komputerowym?
3) Czy zużyte urządzenia techniki komputerowej zaliczane są do odpadów niebezpiecznych?

    III. Odpowiedzi na powyższe pytanie, prześlij na mój adres e-mail: a.ciura.zsz@gmail.com

    - może to być zdjęcie lub skan fragmentu zeszytu, dokument elektroniczny (np.: doc, odt, pfd) lub tekst napisany bezpośrednio w wiadomości e-mail.


    Fakultatywnie (czyli nieobowiązkowo):

    I. Przeczytaj w internecie (fakultatywnie):

    Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na temat gospodarowania elektroodpadami możesz zajrzeć tutaj: http://www.elektroodpadyprostezasady.pl/index.php?m=bw&pm=po

    II. Przeczytaj w podręczniku (fakultatywnie):
    Tematy dzisiejszych lekcji znajdziesz również w podręczniku* na stronach od 380 do 384.

    Brak komentarzy:

    Prześlij komentarz